sport

Met een moeder die gymjuf was en een vader die alles op tv keek wat met sport te maken had, kreeg ik sport met de paplepel ingegoten.

In mijn jeugd heb ik behoorlijk veel gesport. Ik turnde 1x per week en ik zwom 3x per week (2x training en 1 wedstrijd). Achteraf is de vraag of dit sporten wel of niet goed is geweest voor mijn EDS. Niet dat dat veel zin heeft, want ik kan er nu niks aan veranderen. Het turnen heb ik tot mijn 17e ongeveer gedaan, voor zover dat ging met mijn knieën, tot ik vanwege een stage geen tijd meer had. Het zwemmen heb ik langer volgehouden, ik heb tot mijn 22e wedstrijden gezwommen. Als was de laatste jaren winst niet het doel, maar zorgen dat ik niet laatste werd :-) Van mijn 14e tot mijn 23e heb ik de jongste kinderen van de zwemclub training gegeven, wat ik met veel plezier heb gedaan. Ooit was mijn doel om na de MAVO naar het CIOS te gaan, om sportleraar te worden in een jeugdgevangenis of met verstandelijk beperkte mensen. Door mijn knieproblemen kon ik de toelatingstest niet doen en werd het SPW en kwam ik alsnog bij mensen met een verstandelijk beperking terecht. Zij het in een andere functie ;-)

Tussen mijn 22e en 30e heb ik nagenoeg niet gesport, omdat dit lichamelijk niet ging. Tijdens mijn revalidatie ben ik onder begeleiding gaan sporten. Ik ben na mijn revalidatie bij mijn huidige fysiotherapeut gaan sporten, daarnaast ging ik naar zumba. Vooral om iets leuks te doen in plaats van alleen maar het verplichte sporten vanwege mijn EDS. Nadat de zumba zou gaan stoppen ben ik overgestapt naar de sportles van mijn moeder, een variatietraining waarin elke week wat anders gedaan werd. Heel laagdrempelig bij een plaatselijke gymvereniging. Dit heeft mij echt goed gedaan om weer in een sportende mindset te komen en er achter te komen dat ik goed mijn eigen grenzen kon aanvoelen en bewaken. Inmiddels was de deugniet geboren en was het niet meer haalbaar om overdag nog bij de fysiotherapeut te sporten. Gelukkig ging het lichamelijk steeds beter en besloot ik 1x per week naar de sportschool te gaan. Inmiddels probeer ik 2x per week naar de sportschool te gaan. 1x in de fitness en 1x een uur bodypump. Heerlijk vind ik dat, even tijd voor mijzelf. Helaas ontbreekt het regelmatig aan tijd. Als ik weer opgeknapt ben, dan wil ik het weer goed gaan oppakken. Mijn lichaam heeft er enorm veel baat bij.

Maar wat ik echt geweldig vind: sport kijken. Ik kan daar zo van genieten! Formule 1, tennis, turnen, zwemmen, maar vooral de olympische spelen. Tijdens de olympische spelen, zowel zomer als winter, kijk ik zoveel mogelijk alle sporten. Dan heb ik spontaan ook verstand van judo, curling of schoonspringen. Sinds de kinderen er zijn, kijk ik een stuk minder sport. Inmiddels kan de prinses het ook waarderen, maar de deugniet heeft toch echt liever de Teletubbies of Bumba........
Nu ben ik al een een aantal dagen ziek, het voordeel daarvan is dat ik wel lekker veel van de olympische spelen kan zien. Na 4 dagen olympische spelen hebben 'we' al 10 medailles veroverd en ik heb alle winnaars zien winnen. Ik vind het fantastisch om te die sportmensen te zien, leef enorm met ze mee en voel zelf de spanning. Ik zit op het puntje van mijn stoel (okee, de laatste dagen lag ik op het randje van de bank)

Gelukkig hebben we nog heel wat dagen olympische spelen te gaan met hopelijk heel veel mooie sportmomenten. Daarna is het helaas weer afkicken en aftellen tot de volgende Spelen in Tokyo.