woensdag 21 maart 2018

leren

Het is al weer even geleden dat ik een blog schreef, ik had wat last van een vol hoofd. Een positief vol hoofd, dat dan weer wel.

Lang geleden, toen je het nog had gemaakt als je een telefoon had met 1 spelletje erop (snake....), je alleen nog kon bellen met je telefoon tot het moment kwam dat je een enorme code in je telefoon kon invoeren en je ineens kon sms'en met elkaar. Juist, een jaartje of 19 geleden dus..... Nou goed, wat lijkt als een eeuwigheid geleden deed ik SPW4. Ik begon deze opleiding met het idee dat ik daarna door zou stromen naar de SPH, een HBO opleiding. Ik deed de MBO opleiding in 3 jaar ipv 4 met 2 vingers in mijn neus, ik kan mij niet herinneren dat ik er ooit veel moeite voor heb moeten doen. Tegen de tijd dat ik klaar was had ik 4 jaar verkering met (inmiddels) manlief. Het idee dat ik nog eens 4 jaar naar school moest, sprak mij niet meer aan. Ik ging werken, eerst 1 jaar op een gesloten afdeling voor dementerende ouderen en vanaf 2005 bij mijn huidige werkgever.
Zodra er in al die jaren iemand begon over cursussen of dingen leren, kreeg ik al de kriebels. Ik had er ronduit een hekel aan. Laat mij maar gewoon mijn werk doen, ik wil niks meer leren. Ik ging dan ook altijd met frisse tegenzin naar verplichte cursussen en vrijwillig ging ik al helemaal niet.

Tot er een tijdje terug een basiscursus palliatieve zorg op mijn pad kwam. Gezien mijn huidige cliëntgroep, ouder wordende meervoudig complex gehandicapte mensen (momenteel ligt de leeftijd op 52 tot eind 60 jaar) De kans is groot dat deze cliënten op een zeker moment palliatieve zorg nodig hebben, hoe mooi zou het zijn als wij deze zorg dan op onze woning zelf  kunnen bieden. Ik weet helemaal niks over palliatieve zorg en heb er geen ervaring mee, daarom vond ik deze cursus erg interessant.

Afgelopen donderdag was de eerste bijeenkomst. Ik vond het erg pittig, de groep bestaat uit allemaal verpleegkundigen uit de thuiszorg en ouderenzorg. Mijn collega en ik zijn de enige in de groep die geen verpleegkundigen zijn en die nog nooit te maken hebben gehad met palliatieve zorg. Alles wat wij horen is nieuw en bij alles wat we horen moeten wij omdenken wat dat betekend voor onze cliëntgroep. Wij hebben een andere band met onze cliënten, wat palliatieve zorg moeilijk kan maken. Daarnaast reageren onze cliënten doorgaans anders op medicatie en op zorg/begeleiding. Dat betekent dat palliatieve zorg heel intensief kan zijn.

De cursus bestaat uit 3 bijeenkomsten van 5 uur, de eerste bijeenkomst was al heel inspirerend. Dat zorgde in mijn hoofd gelijk voor veel enthousiasme en heel veel vragen en zaken waar ik iets mee wil. Wat dan het enige helpt is het opschrijven, anders loopt mijn hoofd helemaal over.


Dat opschrijven werkt echt heel goed voor mij. Op de een of andere manier denk ik 's avonds onder de douche altijd aan werk, als ik daar niks mee doe dan blijft het 's nachts in mijn hoofd spoken. Regelmatig stuur ik mijzelf een mailtje op mijn werkmail met wat er in mijn hoofd zit, dan is het uit mijn hoofd. De volgende keer dat ik op het werk ben, kan ik er mee aan de slag.

Gisteren was het ook weer tijd voor een interessante dag. Een symposium over epilepsie in een epilepsiecentrum. De lezingen en workshops die gegeven werden zorgen er voor dat er weer allemaal dingen  kwamen bovendrijven waar ik wat mee kan en ik heb veel geleerd. Daarnaast was het ook een hele fijne dag met een deel van mijn team.

Gek genoeg zorgen de cursus en het symposium er voor dat ik zin krijg om nieuwe dingen te leren. In mijn hoofd ben ik daar druk mee bezig. Nu heb ik daar gewoonweg nog geen tijd voor, maar als de deugniet over 2 jaar naar school gaat heb ik in mijn beleving ineens zeeën van tijd.
Ik heb 2 verschillende opties in mijn hoofd. HBO social work lijkt mij heel interessant. Deze opleiding sluit goed aan op mijn MBO opleiding en mijn werk als begeleider van mensen met een verstandelijke beperking. Met mijn huidige kennis en ervaring zal deze studie vooral voor meer verdieping zorgen.
De andere optie is verpleegkundige. Met de ouder wordende cliënten binnen de woning zullen er steeds vaker verpleegkundige handelingen nodig moeten zijn. Daarnaast zou ik met deze studie ook terecht kunnen binnen andere werkvelden in de zorg. Dit traject duurt wel langer, ik zal eerst de MBO opleiding verpleegkunde moeten doen (mogelijk zou ik de verkorte opleiding kunnen doen van 2 jaar) Daarna kan ik aan de HBO studie verpleegkunde kunnen beginnen. Het voordeel hiervan is wel dat het eerst MBO is, waardoor ik weer aan het leertraject kan wennen en kan besluiten of de HBO studie wel of niet iets is voor mij.

Zoals je kunt lezen is er veel stof om over na te denken, gelukkig hoeft alles niet morgen geregeld te zijn.


2 opmerkingen:

  1. Zo herkenbaar. Ik wil wel al jaren weer een opleiding aan volgen. Wat me twgen hoidt? Dat ik meer uren moet aan werken. Das nog een dingetje��

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik snap dat wel ja. Maar soms moet je iets gewoon doen en ken waar het schip strand.
    Ik ben wel benieuwd hoeveel uur je thuis nog bezig bent voor school. Maar nieuwe dingen leren is ook wel heel leuk. Ik heb gelukkig nog zeker 2 jaar om er over na te denken.

    BeantwoordenVerwijderen